Cloud IT Academy zorgt voor ICT-ers

Het tekort aan ICT-ers is natuurlijk allang bekend, maar wordt steeds schrijnender. Uit onderzoek blijkt dat in 2020 maar liefst 54.000 ICT-banen niet worden ingevuld.

Volgens de branchevereniging is de Nederlandse ICT--sector, waaronder bedrijven, overheden en consumenten, momenteel goed voor 34,3 miljard euro aan bestedingen. Vooral de bestedingen in cloudcomputing stijgen; voor dit jaar wordt een groei van 50 procent verwacht.

Een aantal snelgroeiende hostingbedrijven die ‘in de cloud’ werken, hebben een slimme oplossing bedacht om jong talent te werven. Zij richtten gezamenlijk de Cloud IT Academy op. Hostingbedrijven die deelnemen aan de Cloud IT Academy bieden een baan aan MBO-ers niveau 4 ICT die zich verder willen ontwikkelen. Naast het werk, volgen ze namelijk de duale HBO opleiding ‘System Network & Cloud Engineering ’bij Hogeschool Utrecht. Deze opleiding is vormgegeven samen met de Cloud IT Academy-bedrijven.

Deze hostingbedrijven investeren flink in jongeren. Zij krijgen direct een salaris, begeleiding op de werkvloer, maar ook hulp bij het behalen van het HBO diploma. Als er jaarlijks voldoende studiepunten worden behaald, krijgen jongeren bovendien hun collegegeld vergoed.

Er is veel animo voor dit slimme initiatief. Op jobinthecloud.nl hebben zo’n 100 jonge MBO ICT-ers zich al aangemeld voor Open Dagen of gesolliciteerd bij de werkgevers.

Geplaatst 10 apr. 2018 Door Jessica Benedictus Reageren

Bron: tweakers.net

Welkom op mijn blog over strategische arbeidsmarktcommunicatie

Leuk dat je mijn blog over strategische arbeidsmarktcommunicatie hebt gevonden. Hier deel ik graag mijn persoonlijke ervaringen als strateeg arbeidsmarktcommunicatie en scan ik internationale trends voor je.

Arbeidsmarktcommunicatie, employer branding of hoe je het ook wilt noemen, vind ik één van de meest interessante disciplines van communicatie. Als organisatie communiceer je niet alleen met potentiële medewerkers, maar je geeft ook een statement af aan je huidige medewerkers (interne communicatie) en externe stakeholders, zoals je klanten, samenwerkende partners of inwoners van  een gemeente.

Hoe het begon
Ooit benaderde een gemeente mij, omdat het steeds lastiger werd om medewerkers te werven. Op dat moment was ik met mijn bedrijf Trace zo’n tien jaar actief in het bedrijfsleven op het gebied van marketing en communicatie, zowel strategisch als uitvoerend.

Het verbaasde mij dat deze gemeente zo weinig onderscheidend met haar potentiële medewerkers communiceerde. En andere gemeenten bleken het niet veel anders doen. Een weinig aantrekkelijke vacaturetekst, waarin vooral de zwaarte en de verantwoordelijkheid van de taken werd benadrukt. Je werd al moe van de baan als je het las. En boven zo’n tekst stond dan het logo van de gemeente, vaak in zwart/wit met een rouwrand erom.

Ik zag een enorme kans om branding-technieken die we toepasten in het bedrijfsleven te introduceren bij gemeenten. En het lukte! Het Trace arbeidsmarktplan gemeenten trok in een mum van tijd ruim honderd gemeenten aan die zich onderscheidend positioneerden en talentvolle mensen aantrokken. Later pasten we dezelfde technieken toe bij de zorg.

Tijdens de crisis werd het allemaal minder. Er vielen massaal ontslagen in het bedrijfsleven. Mensen solliciteerden en masse bij de overheid. Gemeenten en zorg investeerden niet meer in hun employer brand. Nu zie je het tij keren. De mensen die de overheid als veilige haven zagen, maar zich er niet echt thuis voelden, verlaten het schip als ze de kans krijgen. Gemeenten, de zorg, maar ook bepaalde branches in het bedrijfsleven, zoals de bouw, ervaren een probleem bij het werven van talent. Het wordt dus hoog tijd om employer branding weer hoog op agenda te zetten.

Geplaatst 4 apr. 2018 Door Jessica Benedictus Reageren

Het is leuker om bij een gemeente te werken dan bij Google

Vanuit het vak strategische arbeidsmarktcommunicatie ben ik ingeschakeld door ruim honderd gemeenten om talentvolle medewerkers te werven en heb ik gedreven, enthousiaste teams ontmoet. Als werkgever zijn gemeenten super aantrekkelijk. Ze geven veel ruimte aan mensen. Naast het dagelijkse werk, zijn er uitdagende ad hoc projecten en opleidingsprogramma’s om je te ontwikkelen. En als je het wilt, kun je ‘uitgezonden’ worden naar een andere gemeente die jouw specifieke kennis of ervaring nodig heeft. Het nieuwe werken (plaats- en tijdonafhankelijk) werd het eerste bij gemeenten ingevoerd. En er is geen gemeente die moeilijk doet over thuis, parttime of flexibel werken en zwangerschapsverlof. Ik ken zelfs een gemeente met een aparte ingerichte kolfkamer met een koelkast voor de flesjes moedermelk. Kortom: bij een gemeente wordt jij gezien als mens. Het is echt leuker om bij een gemeente te werken dan bij Google.

Een aantal ex-werknemers van Google klapten uit de school. Een voormalig senior accountmanager zegt: ‘Het komt erop neer dat je het grootste deel van de dag voedsel van Google eet met je Google-collega’s in je Google-kleding. Je praat in Google-afkortingen en verstuurt werkmails op je Google-telefoon. Uiteindelijk weet je niet meer hoe het is om zonder Google te leven. Je wordt constant bevestigd in het idee dat je wel gek zou zijn om ergens anders te werken.’

En een oud-programmeur van Google vindt: ‘Het is heel moeilijk om een probleem te bespreken, tenzij het met een vriend is. Een objectief gesprek is zeldzaam. Iedereen wil zijn eigen gebiedje beschermen en is niet geïnteresseerd in de mening van anderen. Tenzij de ander een Belangrijke God is.

De bedenker van de browser Google Chrome is ook niet blij: ‘Een groot deel van wat je hoort over Google - van buiten het bedrijf - is onzin. Vaak is deze onzin afkomstig van Google-werknemers zelf, omdat het de reputatie van het bedrijf verbetert. Als iemand een wel heel erg goed stukje onzin bedenkt, kan diegene zelfs waardering krijgen van andere Google-werknemers. Het hoort bij de bedrijfscultuur om Google af te schilderen als een fantastische plek om te werken.’

‘Ik heb drie jaar bij Google gewerkt en het was een lastige beslissing om te vertrekken, maar er was een ding dat uiteindelijk de doorslag gaf: de impact die ik als individu op het bedrijf kan hebben is minimaal. Zoals anderen al hebben opgemerkt is Google een ongelooflijke machine die bakken met geld binnenhaalt met AdWords. En jij bent slechts een eenvoudige werknemer die de machine draaiende moet houden, tenzij je ontzettend veel talent hebt en iets nieuws mag opzetten.’

Een freelancer: ‘De druppel was voor mij dat je niet vanuit huis kunt werken, iets dat ik de afgelopen vijf tot zes jaar met succes heb gedaan.’

En tot slot: ex-medewerkers klagen dat ze hun dutje niet meer goed kunnen doen door het geluid van de massagestoelen in de relaxruimte. En was dat nu niet het imago van de ingeslapen ambtenaar achter de geraniums?

Natuurlijk zijn er ook tevreden Google-medewerkers. De citaten laten in ieder geval zien dat Google het bedrijf perfect op de kaart weet te zetten als dé ideale werkgever. Het imago staat als een huis en zal zeker niet in elkaar zakken door de uitspraken van een paar ex-medewerkers. Google is een marketingmachine op alle fronten. Daar kunnen gemeenten nog veel van leren.

Als strateeg op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie pas ik al jarenlang ‘branding’-technieken uit het bedrijfsleven toe op de overheid. Google-technieken dus, maar dan wel oprecht en afgestemd op onze Nederlandse, nuchtere cultuur met een vleugje Amerikaans patriottisme.

Geplaatst 3 apr. 2018 Door Jessica Benedictus Reageren

Bron: Google: businessinsider.nl

Kernwaarden zijn wolven in schaapskleren

Organisaties zijn blij met hun kernwaarden. Het geeft ze bestaansrecht, houvast, professionaliteit, want wat is een organisatie zonder zijn waarden.

Waarden worden vaak bedacht door de directie en het management. Uit deze waarden blijkt meestal meer frustratie dan een fundament, waarop het bedrijf werkelijk is gestoeld. In de kern zijn waarden dan wat een organisatie niet is. We zijn niet zakelijk, maar we willen dat wel zijn, dus zakelijkheid wordt één van onze kernwaarden. Probleem opgelost of toch niet?

Medewerkers begrijpen er niets van, maar dan wordt er gewoon een cultuurproject gestart. We proppen de waarden bij ze naar binnen alsof we een ganzenlever kweken, maar ze hebben geen idee wat ze er mee moeten. Slimme adviseurs laten de medewerkers lekker meedenken. Ze mogen dan waarden in de vorm van woorden kiezen uit een rijtje. Zijn we flexibel, zakelijk, ondernemend, verantwoordelijk, verbonden of gewoon een beetje gek…? Toch leuk zo’n middagje kwartetten, maar wat nu?

Wat zijn waarden in de kern?
Waarden zijn in feite meningen over wat wenselijk is. Wat wenselijk is, is een persoonlijke beleving. Als meer mensen hetzelfde vinden, worden waarden collectief onderschreven. Het zijn dan waarden van een groep.

Als een groep mensen dezelfde waarden onderschrijft, denken, voelen en handelen ze dan ook hetzelfde? Nee natuurlijk niet, omdat iedereen nu eenmaal een andere invulling aan een waarde geeft. Voor de één is ‘zakelijkheid’ vooral afstand houden tot collega’s, voor de ander is dit juist interesse stellen in elkaars privéleven en af en toe bijpraten bij de koffieautomaat.

Wat bedrijven dus echt willen zeggen met waarden, zijn eigenlijk normen. Normen zijn concrete richtlijnen voor wenselijk handelen. Hoe moet je je wel en hoe moet je je niet gedragen? Maar normen zijn natuurlijk niet sexy, want mensen houden niet van regels. Daarom praten we liever over waarden, terwijl we gewoon gedragsregels bedoelen. Waarden zijn dus eigenlijk wolven in schaapskleren.

Normen en je employer brand
Mensen willen graag werken bij een organisatie die ze aantrekkelijk vinden. Het beeld dat ze van een werkgever hebben, is daarbij leidend. Als dit beeld klopt met de werkelijkheid, ontstaat er een match voor de lange termijn. Het is dus belangrijk om zo oprecht en authentiek mogelijk uit te dragen wie je als werkgever op dit moment bent om een goed beeld te schetsen aan potentiële medewerkers. Wees daarbij helder over de normen die gelden binnen het bedrijf, zodat de ‘nieuweling’ kan functioneren binnen de huidige organisatie.

Geplaatst 2 apr. 2018 Door Jessica Benedictus Reageren